Beste vrienden,
Een nieuw jaar. Van harte wensen we je dat 2014 een goed jaar wordt om in te leven, samen met alle mensen die je dierbaar zijn.
Voor De Zee van pelgrim Antonio lijkt dat wel te gaan lukken. Met blijdschap mogen we aankondigen dat vandaag onze 23ste en 24ste vertoningen werden bevestigd. En het worden er alleen maar meer.
Ik was juist begonnen te schrijven: “Op mijn kaart van Nederland leek het dat de film vooral in het midden van het land bleef hangen. Maar met Roermond, Asten en Eindhoven breiden we nu ook uit richting het zuiden. Alleen het Noorden laat nog op zich wachten.”
Maar nog voordat deze nieuwsbrief verstuurd kon worden kwam er zojuist een bevestiging uit Sneek. Alsof ze het gehoord hadden…
Het gehele overzicht staat onderaan dit bericht. Wees van harte welkom, en breng ook je vrienden, buurvrouw, neef of tuinman mee! De lijst verder verspreiden naar andere mensen mag natuurlijk ook…
Klap
Voor ons begon dit nieuwe jaar met een doffe klap. Afgelopen vrijdag werd een nogal kostbaar deel van de apparatuur van onze Reizende Bioscoop gestolen. De omstandigheden zijn nog steeds onbegrijpelijk en uiterst vaag. Het enige dat we weten, is dat iemand op een vreselijke manier misbruik heeft gemaakt van ons vertrouwen. Ook van de verzekering kunnen we niets terug verwachten.
Even was het onduidelijk hoe het nu verder moest met onze Reizende Bioscoop. Onder meer omdat de eerstkomende vertoning, overmorgen, nota bene gehouden wordt in de Euritmie Academie in Den Haag — de plek waar de diefstal plaatsvond. Gisteravond hebben we besloten het hele verhaal af te sluiten en onze plannen er verder niet meer door te laten beïnvloeden. Alle vertoningen gaan door zoals gepland, en voor de apparatuur wordt een passende oplossing gezocht. De financiële implicaties snijden redelijk diep, en we hopen dat zich ook daar een passende oplossing voor aandient.
Al met al geen vrolijk begin van het jaar. Gelukkig hebben we vandaag, 5 dagen later, voor het eerst niet meer het gevoel dat we er ziek van zijn.
En als 2014 al zó is begonnen, kan het eigenlijk alleen maar beter worden 🙂
Benieuwd
We zijn heel benieuwd waar deze filmtour ons nog allemaal gaat brengen. Het principe is heel eenvoudig. We brengen het filmkijken terug tot zijn pure essentie: een gezellige groep mensen bijeengekomen rond een witte muur. Meer is er niet nodig, en dus kan iedereen die wil zelf een vertoning opzetten. Bij elke vertoning wordt dit principe uitgelegd, en mensen die door de film geraakt zijn kunnen zich aanmelden om zelf ook een vertoning op te zetten. Op deze manier willen we zien of de film zijn eigen publiek kan vinden, omdat de mensen die zich door hem hebben laten raken hun netwerken voor hem openstellen. Als een sneeuwbaleffect, gedragen door het publiek, en helemaal buiten de bestaande distributiesystemen om.
Toen we begonnen ging het vooral om de vraag “kan zoiets werken?” Het principe was tenslotte door onszelf bedacht, en voor zover we weten nooit eerder op deze manier uitgeprobeerd. Daarom hebben we de tournee gekoppeld aan een onderzoek. Allerlei gegevens worden minutieus bijgehouden, o.a. door aan het publiek te vragen om een enquête in te vullen – een enquête die bij iedere vertoning weer anders is. Na verloop van tijd willen we een beeld hebben van “hoe dit soort sneeuwballen rollen”. We hopen dat die kennis en ervaring ons kan laten zien wat er mogelijk is voor onze toekomstige projecten.
Dat het idee werkt is inmiddels duidelijk. De sneeuwbal wordt steeds groter. Ook komt er steeds meer diversiteit in de soort plekken waar het publiek ons brengt. Wat begon in huiskamers, is nu al uitgemond in een uitnodiging van de Universiteit van Wageningen en vertoningen in een klooster, een flexwerkplek, en in Museon.
De vraag die zich nu aandient is: hoe lang blijft zo’n bal doorrollen? We bereiden ons inmiddels voor op het idee dat het misschien wel veel langer gaat duren dan we ons voorstellen. En tegelijk hebben we nooit eerder zo sterk het gevoel gehad gedragen te worden, in een richting die we nog niet kennen, maar waarvan we voelen dat het precies is waar we moeten zijn.
En dat geeft de burger moed.
We zullen jullie ook verder op de hoogte houden.
Met hartelijke groeten,
Mendel Hardeman & Susanne Dick
