Beste vrienden van De Zee van pelgrim Antonio,
Het ging heel snel. Vorige week vierden we al de 50ste vertoning van De Zee van pelgrim Antonio, in Arnhem. 50 keer op stap, naar 50 groepen mensen bijeengekomen rondom 50 witte muren. En het einde van onze tournee is nog lang niet in zicht.
Vaak vragen mensen ons hoe lang we dit volhouden – telkens weer opnieuw dezelfde film, telkens weer op reis met hetzelfde doel. Vooralsnog gaan we door zolang het iets bijzonders blijft opleveren, zolang het ons energie geeft en diepgaande ontmoetingen. En daarnaast: er bestaat geen betere school voor een filmmaker dan in één ruimte tussen je eigen publiek te zitten en van heel dichtbij te ervaren hoe allerlei verschillende mensen wél of juist niet worden gegrepen door de wijze waarop je je verhaal vertelt.
En iedere vertoning is weer een totaal nieuwe ervaring. Ieder mens en elke groep brengt zijn eigen bagage mee naar de film; zijn eigen onbewuste vooroordelen en zijn eigen onbevangen momenten. Maar wat ik ook steeds duidelijker merk is hoezeer de plek, het tijdstip en de rest van het publiek beïnvloeden hoe iemand de film en zijn maker ervaart.
Te lang of juist te kort
Je zou het publiek kunnen opdelen in twee groepen. Zij voor wie de film misschien wel mooi is maar ook te lang en te traag, en zij die het tempo juist een verademing vinden en niet kunnen geloven dat hij 93 minuten duurde – “Het was zo snel voorbij”.
Sinds onze tournee begon, een jaar geleden, heb ik nog een paar keer in de film gesneden. Ikzelf vroeg me namelijk ook af of hij niet verder ingekort moest worden. We hebben van alles uitgeprobeerd en inmiddels vertonen we alweer de 5de versie, maar die is slechts 4 minuten korter dan de film waar we onze tournee vorig jaar mee begonnen. Telkens als ik er nog verder in wilde snijden leek er iets wezenlijks verloren te gaan. Dan zou er alleen nog maar een “verhaal” overblijven, terwijl het hart van de film voor mij juist bestaat uit de mensen die hij laat zien. Wil je hen tot je toe laten dan is daar tijd voor nodig. En dat mag best een ongemakkelijke confrontatie zijn. Misschien wel juist omdat, als we kijken naar hun tijd, zij opeens rijk zijn en wij arm.
De DVD
Ergens in Frankrijk staat een fabriek waar één dezer dagen 1.000 dvd’s van De Zee van pelgrim Antonio van een pers komen rollen. Dit is alleen mogelijk dankzij alle mensen die de DVD hebben besteld in de voorverkoop, bij onze vertoningen. Van de opbrengst uit die voorverkoop kon nu de officiële DVD gefinancierd worden. We willen jullie allemaal hartelijk danken voor jullie vertrouwen en geduld – iedereen die aan de voorverkoop heeft meegedaan. Je krijgt hem binnenkort thuisgestuurd.
Daarna zal hij te koop zijn bij onze vertoningen en via de website. De officiële uitbrengdatum wordt binnenkort bekendgemaakt.
Weer op stap
We hebben weer een mooie agenda, deze maand maar liefst negen vertoningen. Ondertussen bereiden we voor november onze derde Duitstalige reis voor; zeven vertoningen zijn al bevestigd. En komend voorjaar hopen we met de Reizende Bioscoop de oceaan over te steken, om de film terug te brengen naar zijn geboortegrond.
En voor wie onze laatse nieuwsbrief heeft gemist:
de ruïnes van Canudos zijn weer drooggevallen!
De nieuwsbrief erover kun je hier teruglezen.
Dat was het voor vandaag.
Voor nu wensen we jullie allemaal een prachtige nazomer toe!
(hopen dat hij doorzet 🙂
Hartelijke groeten,
Mendel & Susanne
